Zou ik moeten proberen perfecter te zijn? Of moet ik juist idioter zijn dan ik dat ik al ben? Zou ik meer risico’s moeten nemen? En moet ik vaker naar plekken gaan waar ik nog nooit ben geweest? Zijn die plekken dan ver weg of juist dichtbij? Vind ik die plekken daarginds of juist in mijn eigen hoofd? Zou ik meer bergen moeten beklimmen en in meer rivieren moeten zwemmen? Alles stroomt, dus misschien is het goed om steeds weer in dezelfde rivier te stappen.

Dat zijn vragen die ik mezelf stel als ik mijn kunstwerken maak. Het resulteert in heel diverse werken. Maar toch altijd in een zelfde bedding: alles is onzeker en daar moeten wij onze weg in vinden. Ik zoek die weg via mijn werken die balanceren op de grens van het streven naar zekerheid en het zoeken in de onzekerheid, het controleren en plannen tegenover het accepteren van toeval, het wegen van waar en niet waar, het streven
naar realiteit en het genieten van de surrealiteit.

Gerrit Bruins is sinds 2016 verbonden aan Kadmium. Hij heeft geëxposeerd in Nederland, Engeland, Frankrijk en gewerkt in Senegal.

Ik ben geboren (1947) en getogen in de mooie stad Delft. Mijn opleiding voor docent tekenen volgde ik aan de KABK in Den Haag en de opleiding docent handvaardigheid.an de Nutsacademie in Rotterdam. Ik ben vele jaren als vakleerkracht beeldende vakken werkzaam geweest in het onderwijs. Daarnaast heb ik veel cursussen gegeven

In de eerste plaats vind ik het gewoon fijn om wat te maken. Daarbij Ik laat mij graag inspireren door de dagelijkse dingen die ik om heen zie. Zowel mijn aquarellen als mijn ruimtelijke werk zijn een een hommage aan het bijzondere en unieke van het gewone: vogels, mensen, landschappen, soms weergegeven met een knipoog. Daarnaast word ik geïnspireerd door oude verhalen

Bij mijn ruimtelijke werk ga ik uit van van de naturalistische vorm, waarbij ik door zo veel   mogelijk te vereenvoudigen  tot de uitdrukkingskracht van mijn vormen kom, waarbij het zoeken naar goede verhoudingen, licht, contrast en ruimte een belangrijke rol spelen.

Ik werk graag met was of klei. Deze materialen zijn goed te vormen zijn en kunnen daardoor  ook nog een verrassen wending kunnen geven aan het idee, waar je mee bezig bent. De beelden worden gebakken en geglazuurd of gegoten in kunsthars of brons.

Bij mijn schilderijen gebruik ik vaak de aquareltechniek. Het spelen met kleur en water ervaar ik als een spannend avontuur.

Mijn onderwerpen zijn natuur, architectuur of een combinatie daarvan.

Sinds 2004 ben ik verbonden aan Stichting Kunstdoelen Delft, waarvan de naam veranderd is in Stichting Beeldende Kunsten Delft, in de volksmond Kadmium. Vanaf 2005 ben ik op een enkel jaar na verbonden aan de organisatie van de atelierroute en een jaar later ongeveer gebombardeerd tot voorzitter.

Na de lerarenopleiding tekenen en handvaardigheid in Delft heb ik de Amsterdamse Academie voor Beeldende vorming gedaan. Nu de Hogeschool voor de kunsten, hier zit een 1 e graads bevoegdheid tekenen en kunstgeschiedenis aan vast. Ik schilder vooral met olieverf en dat combineer ik met elementen airbrush, dat laatste lijkt een beetje op graffiti.

Na de kunstacademie werkte ik vooral met veel kleur en geabstraheerde vormen, in de loop van de jaren werd mijn werk steeds realistischer en gebruikte ik minder felle kleuren. De onderwerpen van mijn werk hebben altijd met mensen te maken en hun beslommeringen. Vaak ook met een sociale en politieke lading. Ik combineer eigen foto’s met krantenberichten en print screens van de televisie. Die combinatie van beelden wordt dus een nieuw samenspel en verteld dan weer een nieuw verhaal. Dit verhaal mag voor iedereen anders zijn. Vooral het thema van de vluchtelingen en ongelijkheid zijn thema’s waar ik mij erg mee bezig hou.

Na de academie heb ik 16 jaar lesgegeven op een middelbare school tot ik in 2003 ontslag nam om volledig te gaan schilderen. Naast dat schilderen in mijn atelier trok het onderwijs ook nog steeds vandaar dat ik regelmatig workshops geef aan groepen, jongeren en volwassenen. Een van die workshops is bodypaint waar ik mij vanaf 1995 ook mee bezig hou. Het werken met mensen is iets wat ik erg graag doe vandaar dat ik nu ook 1 à 2 dagen in de week les geef op het ROC Amsterdam afdeling allround grimeur (tekenen, kunstgeschiedenis, airbrush en bodypaint). Al een aantal jaar doe ik mee met bodypaint wedstrijden in airbrush en spons en penseel. De afgelopen drie jaar achter elkaar ben ik Noord Nederlands bodypaint kampioen in airbrush. Volgend jaar doe ik weer mee.

In mijn Rijswijkse atelier en soms in Griekenland, schilder ik. Sinds mijn kindertijd spreekt de Griekse mythologie mij aan. De mythologie inspireert mij omdat de verhalen universeel, eeuwig zijn.

In mijn werk staat de mens centraal. De verbeelding die ik als kind had bij de Griekse mythologie, landde tijdens mijn studie aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten.
Als rode draad verwerk ik mijn fascinatie voor de antieke Griekse kunst en cultuur. Met het woord Griekse woord ‘Antropomorfos’, waar de woorden ‘mens’ (ánthropos) en ‘uiterlijke vorm’ (morphe) in verweven zijn, voel ik mij in mijn werk verbonden.
Resten van beelden, flarden van teksten neem ik in mij op en transformeer ik in mijn werk.
Soms is een mythe in een schilderij te ontdekken maar soms heb ik deze ook achter mij gelaten tijdens het werkproces. Soms is de vorm zelf, de gestalte, het motief. Zo heeft het ene werk een hogere abstractie en moet de vorm vooral gevoeld worden en is het andere beeld meer gedetailleerd; meer verhalend.

Verhalen waarin (oer)gevoelens en de tragiek in het leven een grote rol spelen, de melancholie, de schoonheid,  harmonie, beweging, troost, kracht:  zijn onderwerpen die ik in mijn werk wil laten zien. Alles in de wereld verandert constant maar deze primaire gevoelens, zoals liefde, angst en eenzaamheid, zijn een essentiële en universele factor in het menselijk bestaan, zowel in de oudheid als in onze hedendaagse tijd.

Woont en werkt
in Delft en Plovdiv, Bulgarije

Geboren
1954 in Bulgarije

Opleiding
Kunstschool Trojan, Bulgarije

Sinds 1998 woon ik in Delft, waar ik lid werd van de Sigarenfabriek en daarna participant van Kadmium. Ik schilder figuratief-abstract en improviseer aan de hand van indrukken. In mijn schilderijen zijn mijn leven en tijd afgebeeld. Mijn thema’s zijn: de mens, vertrek en ontmoeting, voorgevoel en aanraking. Ik probeer een poëtische emotionele wereld te creëren. Dat is mijn eigen wereld, maar toch wil ik met mijn kunst ook andere mensen bereiken, ongeacht de volksaard: Bulgaars, Nederlands, Spaans, of die van mensen uit het nabije of verre Oosten.

Prijzen:

2018
Eervolle vermelding, XVI International Exhibition WOMEN PAINTERS, Majdanpek, Servië

2018
Eervolle vermelding, Jaartentoonstelling Artibrak, Voorburg

2017
Diploma of Excellence of the Ministry of Culture, BIP, Chisinau, Moldavië

2013
Sturza Foundation Prize, BIP, Chisinau, Moldavië

2010
1 e Prijs voor beeldende kunst, Vereniging van Plovdiv kunstenaars, Bulgarije

2000
Publieksprijs van de Delftse Salon en Atelierroute, Delft

Rumiana Yotova is werkend lid van kunstenaarsverenigingen in:

Nederland
Kadmium, ArtiBrak, NABK, Pulchri

Bulgarije
Unie van Bulgaarse kunstenaars (lid van IAA), Unie van kunstenaars in Plovdiv

Sinds 2005 ben ik verbonden aan Kadmium als participant. Daarvoor had ik een actieve rol bij De Sigarenfabriek.

In 1974 ben ik afgestudeerd aan de Koninklijke Academie van BK. Sindsdien heb ik diverse stijlen en werkwijzen gehanteerd, waarbij natuur en landschap grote inspiratiebronnen waren en nog steeds zijn. Sinds enige jaren werk ik voornamelijk in de aquareltechniek. Aquarel wordt al te vaak gezien als een spontane, snelle manier van werken, bij voorkeur in de buitenlucht. Zo’n soort aquarellist ben ik dus niet. Ik werk langzaam, laag over laag, naar aanleiding van foto’s die ik buiten gemaakt heb. Voor mij is aquarel geen doel op zich, maar een middel om tot en bepaald beeld te komen.
Veel van mijn werk heeft het landschap rond Delft als onderwerp, een landschap dat ik goed ken en dat ik ben gaan ervaren als een deel van mijzelf. Aanvankelijk had ik geen andere ambitie dan een eenvoudig landschapschilder te zijn. Maar gaandeweg groeide bij mij de drang om het landschap boven zichzelf uit te tillen en ontstond door compositie en sfeerwerking een stijl die aan het magisch realisme grenst. Mijn aquarellen laten vergezichten zien, ruimte en perspectieven. Als tegenwicht is nu ook een serie tekeningen ontstaan, in houtskool, waarin deze ruimte ten ene male ontbreekt, met als thema bossen en dicht struikgewas.

Het effect van de simpelste losse schilderkunstige handelingen heeft grote aantrekkingskracht op mij. Wanneer we de wereld opgebouwd zouden zien uit constructiespeelgoed, dan toont mijn werk de legosteentjes van de schilderkunst. De stroken linnen met daarop een enkele verfstreek, of de rechthoekige monochroom beschilderde lappen linnen geven geen vorm aan een conventioneel schilderij. In de microscopische blik die ze geven op de materialen en handelingen van het medium, refereren ze aan onderzoek.

De presentatie in ritmische series voert vanuit de conceptuele schilderkunst terug naar de dagelijkse wereld. Een dagelijkse wereld die varieert tussen enerzijds een
koele wetenschappelijke kijk – opgeroepen door de rechte hoeken, het ruitjespapier en de systematische herhalingen – en anderzijds bijvoorbeeld de vrije en vrolijke ordening van stoffen in een marktkraam. Eenduidig wordt het nooit.

Sterker nog, er is sprake van een paradox; bijvoorbeeld daar waar niet het schilderij getoond wordt, maar een ets die de fysieke afdruk ervan laat zien; of daar waar slechts de achterzijden van beschilderde doeken zichtbaar zijn terwijl er in de titels over monochromen wordt gesproken. Het werk belichaamt zo zelfontkenning en met het achteloze, wat slordige karakter van de vaak losse elementen lijkt het werk zichzelf bovendien niet erg serieus te nemen. Als de ogen zijn gewend, openbaart zich vanuit die kaalheid, ontkenning en verloochening wellicht iets anders. Zintuiglijkheid, een zoektocht naar essentie. Naakte schilderkunst?

Inspiratiebronnen:

Naast het schilderproces zelf:
Stefan Gritsch (CH)
Michiel Ceulers (B)
Rob van Koningsbruggen
Guy Mees (B)
Clary Stolte
Rob van de Werdt

Mia van de Plasse werd geboren in Yerseke op 1 november 1943.

In haar Zeeuwse periode turnde zij op hoog landelijk niveau en leerde de schoonheid van het menselijk lichaam in beweging kennen. Ze is sinds veertig jaar hartstochtelijk beeldhouwer en heeft bij diverse professionele kunstenaars stage gelopen. Ze werkt in haar ateliers in Delft of Vieux Port.
Mia’s passie is het rechtstreeks werken in steen of hout (taille directe). Haar belangrijkste onderwerp is de menselijke figuur in beweging en de torso.
Haar inspiratiebronnen zijn: Rodin, Maillol, Henry Moore en Brancusi
Zij geeft les in Delft en Vieux Port.
Haar werk was is te zien op diverse exposities in Frankrijk en Nederland.

Mijn werk komt tot stand door te spelen en te experimenteren met verschillende materialen. Ik ben primair bezig met het uitdrukken van emoties, zonder vooropgezet plan. Typerend voor mijn werk zijn de aardse vormen en kleuren die abstract zijn en vaak landschappelijk worden genoemd. Al herken ik me in de woorden van Mark Rothko; ‘I’m not an abstractionist, I’m not interested in the relationship of color or form or anything else. I’m interested only in expressing basic human emotions; tragedy, ecstasy, doom and so on.’

De natuur laat vele vormen en structuren zien die me raken. In het geweld dat de natuur door menselijk toedoen wordt aangedaan, verbergt zich -wrang genoeg- ook schoonheid. Afval op het strand, afgegraven, ontboste gebieden, vergiftigde rivieren. Maar ook andersom, de invloed van de natuur op menselijke creaties. Metaal door roest aangetast, hout met bladderende verfresten, verwoeste huizen en gebroken wegen en dorpen. Deze beelden neem ik mee in mijn gedachten wanneer ik schilder.

Bij het maken van ‘Koesterkunst’ ga ik uit van het levensverhaal van de persoon voor wie ik het kunstwerk maak. Wat persoonlijke waarde heeft, van trouwring tot bruidsboeket, van kinderschoentje tot opa’s oude portemonnee, foto’s en teksten; ik plaats of verwerk ze in ruimtelijke objecten. Hiermee creëer ik een kunstwerk op maat en maak ik het vergankelijke tastbaar.

In 1993 voltooide ik de opleiding tot beeldend therapeut. Een 4-jarige studie waarin expressie door schilderen en ruimtelijk werken centraal staat. Jarenlang was schilderen voor mij als schrijven in een dagboek. Vanaf 2011 ben ik gaan exposeren en vanaf 2015 organiseer ik workshops en evenementen. De verhuizing naar het atelier aan de Koornmarkt bracht me tot het starten van Pigment.

Adres: Koornmarkt 48K

Website: www.pigment.nu

Facebook: Pigment- kunst en meer