In mijn werk spelen nieuwsgierigheid, betekenisgeving, samenwerking en presenteren een cruciale rol. Terugkerend thema in mijn werk is de mens, solitair én in haar omgeving. Daarbij kunnen een historische- en politieke context van belang zijn. Ik gebruik daarvoor diverse technieken: tekenen, schilderen, installatie, mail-art, performance, film, keramiek, textiel of een mengvorm van twee of meerdere hiervan.

Nieuwsgierigheid – heeft betrekking op nieuwe ontwikkelingen, inzichten, de vrijheid om te onderzoeken hoe dit ons  leven en wereldbeeld veranderd en hoe dit gepresenteerd kan worden.

Betekenisgeving – een object, gedachte, beeld of zelfs ervaring kan voor een ieder anders zijn, anders ervaren worden. Communiceren is de enige manier om hier achter te komen en kan altijd weer voor verrassingen zorgen.

Samenwerken – in het beeld,  de ontwikkeling, de presentatie. Zo leidde dit eerder tot een groot aantal mail-art projecten, tot het tijdschrift Afzet dat haar lustrum in Amsterdam in de Schottenburgh vierde. Dit leidde tot de Nouveau Nihilisten, een samenwerkingsverband met Martin Helm en Let Bijkersma en mijn etalage-galerie So-called. Tevens ben ik betrokken geweest bij de kunstenaarsgroep Zeevonk en nog betrokken bij Drijvend Staal.  In 2019 startte ik  PleisterPlaats de Wankele Wifi, een project met Claire Delperdange; deze wordt juni 2023 voor het eerst getoond. Voor de zomer van 2020 werkte ik aan de presentatie The Juror Does Not Weed waarvoor ik 15 kunstenaars had uitgenodigd samen te werken aan een soort ‘huis van de kunstenaar’. Momenteel werk ik mee aan de organisatie van De Klas van 69 een reünie expositie van onze KABK-klas: 50 jaar na ons afstuderen.

Sona Sahakian is een beeldend kunstenaar, geboren in 1996 in Nederland. Zij is afgestudeerd aan de
afdeling Beeldende Kunst aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten, Den Haag. Haar
werken bestaan uit schilderijen, tekeningen, collages, foto’s, installaties en films (videokunst).
De inspiratie komt voornamelijk uit de spirituele wereld. Hierin staan de ongrijpbare en mystieke
ervaring van het menselijke bestaan, de dialoog tussen mens en natuur, aanwezigheid, stilte,
vergankelijkheid en de ontmoeting met je echte zelf centraal. Soms is toeval ook een bron van
inspiratie. Uit elke omstandigheid kan je iets halen wat je verder brengt in het leven.
Haar kunst gaat over de zoektocht naar innerlijke tijdsbeleving , waar herinneringen als fixatie en
transformatie ervaarbaar worden gemaakt. De vergankelijkheid, cyclus van het menselijk bestaan ;
leven , dood en wedergeboorte speelt hierbij een belangrijke rol die onze werkelijkheid transformeert en
ons menselijk bewustzijn versterkt. In haar kunst wil ze mensen inspireren om een innerlijke reis te
maken door echt te voelen en te ontdekken wat de schatkist van hun bestaan is.

Imperfectie is een vorm van vrijheid
‘De betekenis van mijn werk heeft niets te maken met intellect of bewustzijn. Het gaat er niet zozeer om iets onmiddellijk te begrijpen, maar eerder om de dingen anders te bekijken. Er is veel bijna onzichtbare schoonheid in het dagelijks leven en dat wil ik laten zien door middel van mijn schilderijen.’

Als twaalfjarig meisje wilde Sonja al naar de kunstacademie, maar zij werd ook geboeid door gebouwen en ruimtelijke composities en koos voor een studie Bouwkunde aan de TU Delft. De kunst bleef de rode draad, die zij naast het werk in de techniek weer oppakte. In 2020 maakte zij de switch naar zelfstandig kunstenaar. Sonja gebruikt haar architectuur achtergrond in haar kunst, waarin de hoofdrol is weggelegd voor geometrie en kleur. Het werk bestaat uit schilderijen en driedimensionale objecten.

In het 3D werk richt haar onderzoek zich op de talloze variaties in kleur en compositie binnen één geometrisch patroon. De ambitie is om stap voor stap tot een schaalvergroting te komen van het werk, waarbij het werk ook geïntegreerd kan worden in een interieur en in de architectuur. Sonja was tijdens haar studie Bouwkunde was ik al gefascineerd door architecten die ook kunstenaar zijn en die zich in hun architectuur door hun kunst laten inspireren en andersom. Het 3D werk gaat een interactie aan met de ruimte waarin het hangt en komt in beweging als je er langs loopt.

In haar 2D werk is de geometrie de basis, die wordt gecombineerd met verschillende thema’s uit haar persoonlijke leven, zoals de actualiteit, natuur, milieu en seizoenen. Haar werkt kenmerkt zich door gewaagd en vrolijk kleurgebruik.

De energie die vrijkomt als iets goed gelukt is, als je een mooi en waardevol gesprek hebt gehad met iemand of naar een geweldig stuk muziek luistert… De magie of de verwondering die je voelt als je als kind door een caleidoscoop kijkt, of wanneer de zon door een glas-in-lood raam schijnt. Dit herkent iedereen…

Verwondering is de kern van mijn werk. Verwondering van de kijker over het steeds opnieuw ontdekken van wat je ziet: “hè, is dit stof?”. Verleiding om het aan te willen raken, te voelen. Licht, kleur en glans kenmerken mijn werk. Ik schilder met stof en werk met glanzend, transparant organza, stoffen met heldere kleuren en glimmend garen. Soms 2D, dan weer lichtobjecten in 3D. Ik experimenteer voortdurend met andere mogelijkheden van het materiaal en nieuwe technieken om te ontdekken wat er mogelijk is. Uiteindelijk resulteert dit in lichtheid, openheid, kleur en transparantie. Kracht, beweging, ritme en vrijheid. Een dialoog tussen kleur en vorm, abstract maar soms ook realistisch. Mijn werk roept nieuwsgierigheid op, maar is ook leuk en verrassend. Het is niet in een hokje te vangen.

Waar ik blij van word, is scheppend bezig zijn met hoofd, hart en handen, het liefst met een jazzy muziekje op de achtergrond.

Tijdens mijn loopbaan in het bedrijfsleven als communicatietrainer en coach ben ik gestart met textielkunstopleidingen. Deze heb ik in het voorjaar van 2019 met een Master Textile Art afgerond. Sinds begin 2019 werk ik voltijds als beeldend kunstenaar.

Instagram: https://www.instagram.com/noellevanderhagen/

Bij het weerzien van een meesterwerk, bijvoorbeeld een Leonardo Da Vinci of Rembrandt, krijg ik warme gevoelens van herkenning. In het Mauritshuis ontdekte ik dat ik zeker niet de enige ben. Als museumdocent kom ik er dagelijks over de vloer en zie met eigen ogen dat ook bij bezoekers bij het zien van het Meisje met de Parel een glimlach verschijnt en de ogen beginnen te twinkelen. Dit wekte mijn nieuwsgierigheid. Daarom besloot ik te onderzoeken welke lijnen er minimaal nodig zijn om een meesterwerk te herkennen. Het uiteindelijke resultaat is een houten wandobject in een kleur uit de Delftse kleurenwaaier of het zwartste verf. Dit najaar deed ik voor het eerst mee aan een landelijke kunstbeurs, de Annual Dutch Art Fair in Amsterdam en zag diezelfde herkenning op de gezichten van bezoekers die naar mijn werk keken. Overigens ontving ik van de vakjury de tweede prijs voor mijn werk.

Inmiddels heb ik zo’n dertien interpretaties van meesterwerken en zijn allemaal tot 14 februari te zien in een grote overzichtstentoonstelling in het gebouw van de Sociaal Economische Raad (SER) in Den Haag. Als klap op de vuurpijl is mijn werk ook te zien op de komende editie Art Rotterdam! Bij voorkeur toon ik mijn werk in oude, monumentale panden en sta zeker open voor suggesties.

Erfgoed is mijn inspiratiebron: Rembrandt, Vermeer, Da Vinci maar ook mijn ándere erfgoed zoals de Caquetío-indianen die eeuwenlang in het Caribisch gebied woonden.

Sinds 2018 woon ik in Delft en werk ik vanuit een atelier aan huis. Naast het kunstenaarschap verzorg ik kunstlessen op een middelbare school in Maassluis. Hiervoor heb ik de lerarenopleiding tekenen afgerond aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht (HKU). Mijn inspiratie haal ik uit de gesprekken met mijn leerlingen, de maatschappij om mij heen en in steeds grotere mate uit de natuur. Door de dagelijkse fietstochten en wandelingen in het mooie Midden Delfland, word ik me bewust van de veranderingen van seizoenen en de oneindige schoonheid die dat met zich meebrengt. En het feit dat we als mens onderdeel zijn van die kosmos. Op een onbewust niveau lijkt de poort naar het grotere geheel open te staan.

Mijn eigen werk gaat over de grens tussen dat wat men ziet en dat wat daarachter ligt. Over dat moment tussen dromen en waken in. Over de grens tussen alles onder controle hebben en het loslaten. Over de veranderlijkheid der dingen; over het leven en de vergankelijkheid.

Over wat was, wat is en zal zijn.

Toeval speelt een grote rol in mijn werk. Gaandeweg het maakproces ontstaan mijn vaak collageachtige werken. Ik gebruik hiervoor verschillende materialen als inkt, fineliner, kleurpotlood, balpen en houtskool.

Instagram

Wat heb je daar nou aan?
Met de nadruk op elke lettergreep vraagt mijn 8-jarige zoon: ‘Wat heb je daar nou aan, aan een a-tel-jee-rou-te?’
Een goeie vraag want het is een heel gesleept met spullen van A naar B en vice versa.

Ieder jaar maak ik dankbaar gebruik van de mogelijkheid om in Kadmium mijn werk te laten zien aan kunstliefhebbers uit Delft en omgeving. Ik doe mee aan de Lente Salon en de Delftse Atelier Route. De reactie van het publiek is waar het mij om gaat. Een kleine greep uit de vele reacties:

‘Ik hou helemaal niet van dat moderne abstracte gedoe. Maar dit vind ik best mooi’

‘Waarom doe je je werk achter glas? Dan kan je het net zo goed in een aquarium stoppen’

‘Het zegt me niet zoveel jouw werk’

‘Mysterieus werk maak je, heel mysterieus’

‘Prachtig poëtisch werk, je zou er hele grote doeken mee kunnen maken’

‘Als het werk van een alchemist, waarbij je de desolaatheid van het bestaan mooi hebt verbeeld’

Terwijl de man de deur uitliep mompelde hij half tegen zichzelf half tegen mij.
‘Aangenaam verrast, ben ik toch niet helemaal voor niets door dat klote weer hierheen gekomen’

Inspiratie
Mijn werk is abstract en ik wil het liefst dat het nergens op lijkt. Ik laat het aan de kijker of dat ook gelukt is. In mijn werk maak ik gebruik van mixed-media technieken waarbij textiel en verf altijd de basis zijn.

Roos Duyvestijn en ben sinds 2011 verbonden aan Kadmium
Het eerste wat zal opvallen in het werk wat uitgebeeld wordt het is de kleurrijkheid energie en intensiteit.
Dit haast in contrast met de behandelende thema’s in de schilderijen.

Mijn werk is hedendaags en thematisch, Ik gebruik heldere frisse kleuren en vormen, die ik op het doek organiseer, abstraheer en figuratief maak, afwisselend met vlakken van florale motieven, maar niet te realistisch neer zet met een eigen stijl en handschrift. Na een gekozen onderwerp welke mij blij maakt ga ik op onderzoek en doe ik toetsing aan collega’s kunstenaars en ga dialoog met vrienden Zuivere verbinding tussen mensen geven mij een gevoel van verwondering en levens vreugde welke ik beeldend wil maken. Het onderwerp inspireert mij dan en vanuit realiteit en positiviteit in mijn leven ontstaan er beelden die ik weer vertaal naar nieuwe beelden. Momenteel probeer ik dialoog, communicatie over en weer op het doek te verwezenlijken en onderhoud ik ook een zoektocht in de technieken die in de schilderkunst voorhanden zijn.
Ben Zelfstandig Autonoom Beeldend kunstenaar.
Afgestudeerd Koninklijk Academie Beeldende kunst te ‘s-Gravenhage 2010