verleiding
vanaf 24/04/2014 tot en met 25/05/2014
De expositie “Verleiding” zal worden geopend op 27 april om 15:00 uur door Hendrik van Leeuwen.
Met performance van Ken van de Flier.
Verleiding is een wisselwerking. Verleiding is een grote kunst.
In deze expositie wordt de symbiose opgezocht tussen sculptuur en dans. Bewegelijkheid tegenover stilstand, hard tegenover zacht.
curator
Coby Brinkers
deelnemende kunstenaars
Alice W. Bakker
Discipline: gesmede beelden in weervast staal/koper/zilver. 3D prints.
Alice Bakker is de maker van 'Labyrinth'. Zij smeedt haar beelden, vaak lichamen in beweging voorstellend. Starre platen staal worden soepele lijven. Wat haar raakt is het onzegbare aspect van beweging, de non-verbale communicatie. Voorbij de anatomie en de esthetiek van het lichaam.Voor het maken van de beelden betekent dat net zolang door gaan met smeden/ beeldhouwen tot het eruit ziet zoals het voelt. Invloeden komen van het kijken naar moderne dans, de eigen danservaring en het onderzoek naar beweging.
Ellen Harmsma en Mimi Soeteman
een ontmoeting tussen beeld en dans
Ellen Harmsma, de danser, improviseert in haar dans met het beeld. Zij reageert in haar bewegingen op het feit dat het beeld van staal is; bevroren in zijn beweging. Zij laat zich inspireren door de bewegingen die in het beeld gelegd zijn en door hetgeen het beeld uitdrukt, op zo'n manier dat staal en huid samen lijken te komen. Mede vanuit haar ervaring als beeldhouwer maakt zij door haar dans aspecten van het beeld zichtbaar. Zoals dans ook muziek zichtbaar kan maken, die je als luisteraar misschien nog niet hoorde.
Mimi Soeteman, camera en montage. Haar inspiratie voor het camerawerk is gebaseerd op 'vorm en tussenvorm'. De chemie tussen danser en beeld wordt niet alleen gevangen door hun dans, hun samenzijn en hun textuur. Maar ook in de ruimte buiten hen, tussen hen, om hen heen. Ook daar valt licht of juist schaduw en ontstaat spanning en schoonheid.
Ellen Harmsma
Ellen Harmsma stelt altijd in haar werk haar fascinatie voor anatomische vormen centraal. In tekeningen, schilderijen en, vanaf 1994, ook in houtsculpturen. Ze houdt van het menselijk lichaam, van zijn spieren en botten en hun samenhang. In haar houtsculpturen laat ze deze vormen terugkomen zodat er, als het ware, nieuwe lichamen ontstaan. In dit vrije werk wordt ze mede geïnspireerd door het hout en het zich ontwikkelende werk zelf.
In de meubelachtige interieurobjecten geeft ze haar voorliefde voor anatomische vormen eveneens een prominente rol. Sterker nog, het interieurobject is opnieuw een uitdrukking van deze voorliefde. Aan de basis van elk ontwerp ligt een schets van een organische vorm, die al tekenend bijna als vanzelf op papier is ontstaan. En deze beweging en schepping van de tekenhand vindt in niets anders zijn oorsprong dan het vele kijken naar, bestuderen en bewonderen van de anatomie van het lichaam. Om zo'n geschetste vorm, eenmaal geslaagd bevonden, kan ze niet heen.
Ellen Harmsma studeerde in 1994 af aan de meubelmakersopleiding en richtte zich daarna op beeldhouwen. Inmiddels heeft ze op organische wijze een verbinding gemaakt tussen beide disciplines.
Peter Gentenaar
Peter Gentenaar maakt objecten van vlas en hennep pulp, dat hij uitgiet over dunne bamboe geraamtes.
Tijdens het drogen van de pulp krimpt de papier pulp ongeveer 30% en vervormt het de bamboe geraamtes in een spiraal beweging.
De kunstenaar stuurt het drogende pulp proces waarbij de uiteindelijke vorm ontstaat.
Het resultaat is een barok en oneindig gevarieerd papieren kunstwerk.
Discipline: Papierkunst
Peter George d'Angelino Tap
Peter George d'Angelino Tap maakt 'Sartorial Concepts'; haute couture kleding die in haar originaliteit en monumentale waarde verwordt tot autonome beelden.
Zijn carrière omspant inmiddels een periode van dertig jaar.
In deze drie decennia heeft de ontwerper de grenzen die ‘mode’ontwerpers meestal beperken overtroffen en hebben zijn ontwerpen hun weg gevonden naar de werelden van theater, opera en ballet. Zijn inspiratiebronnen zijn de kunsten, poëzie, muziek, filosofie of de verbeelding van de natuur.
Door zijn onderzoekende geest, zijn puur vakmanschap en grenzeloze verbeeldingskracht weet de ontwerper de technische en intellectuele aspecten van veel disciplines in zijn ontwerpen te integreren.
Vice versa versmelt hij zijn werk met het werk van anderen.
Zijn ontwerpen onderscheiden zich door een uniek gebruik van ogenschijnlijk ingewikkelde patronen en de uitgebreide bewerking van de stoffen.
Rene Lauffer orkestreert rijke beeldcomposities met behulp van foto's die hij in bepaalde perioden en fotosessies -naar thema -vastlegt.
Hij doet dat al lang; hij vertegenwoordigt de generatie fotografen waaraan de photoshopgeneratie schatplichtig is.
Lauffer werkt op ambachtelijke wijze aan zijn kunst. Dit immer in zijn systeem van in lagen over elkaar schilderen met foto's. Hij is wars van hedendaagse trucages.
Lauffer componeert als een musicus een droom, of zoals je wilt, een werkelijkheid; Ofschoon je feitelijk maar op een manier naar een werk ,een plaatje,kan kijken, ontdek je vanuit je diepere meer persoonlijke waarneming een rijke schakering aan beeldinformatie die je op heel diverse wijze kan interpreteren.
De combinatie van het beeld en de verbeelding van de ontwerpers en de fotograaf geeft de toeschouwer de ruimte om het werk te interpreteren als mode of als kunst.
Het werk accentueert feitelijk de efemere waarde van de kleedcultuur als een harmoniserende façade met de eeuwige waarde van kunst.