De kunst van het sieren
vanaf 29/11/2012 tot en met 13/01/2013
Van 29 november tot en met 13 januari 2013 is in Kadmium de expositie “de kunst van het sieren” te zien.
De expositie wordt zondag 2 december om 15.00 uur geopend door Lous Martin. De feestelijke opening zal opgeluisterd worden door de champagne dame van Lichel van den Ende.
Kunstcentrum Kadmium pakt in december uit met een grote sieradententoonstelling. Vele bekende ontwerpers tonen wat er gaande is de wereld van het lichaamsobject. Goud en zilver blijven aantrekkelijk, maar ook aluminium, porselein en vilt, ja zelfs fietsband, spijkerstof en ijzerwaren van de bouwmarkt bieden verrassende mogelijkheden. En wat te denken van de driedimensionale printer die laagje voor laagje loepzuivere armbanden opbouwt?
Sieradenmakers zijn inventief, altijd op zoek naar iets dat opvalt, iets anders dan anders. Toch gaat het vak terug naar de wortels van het bestaan en de maand december is bij uitstek geschikt om ons daaraan te herinneren. Bomen worden aangekleed, vuren opgestookt, feesten aangericht, spoken verjaagd en vanouds hoort daar ook de versiering van het lichaam bij. De oudste sieraden – 50.000 jaar geleden door Neanderthalers gemaakt – wijzen erop dat deze vorm van verfraaiing ons toen al in de kern raakte. Een sieraad dient als teken van onderscheid, het staat symbool voor wie we denken te zijn en dat gaat veel verder dan nutteloze mooimakerij.
Om dat besef te onderstrepen fungeert een gigantische parelketting als boegbeeld van de expositie. Het herinnert aan de tijd dat ‘schatten van de zee’ zoals de parel en de schelp nog werden verzameld als betaalmiddel, als exotisch natuurobject in een rariteitenkabinet en tenslotte als onontbeerlijk attribuut van de gearriveerde vrouw. Een hele historie dus, al is een parelketting tegenwoordig bijna een cliché. Jennifer Hoes blies hem op tot een object, zo groot dat we er niet meer gedachteloos overheen kunnen kijken. Opeens wordt het ding weer weelderig en imposant.
Als je met die historisch bewuste blik rondloopt door de zalen van Kadmium wordt het kijken naar hedendaagse sieraden een feest der herkenning. Dwars door de vele verrassende vormen en materialen is de knipoog naar het verleden voelbaar. Hoewel draagbaarheid een belangrijke voorwaarde is bij sieraden, kunnen objecten daar te groot voor worden. Dan steken ze een grens over van sculptuur op lichaamsformaat naar ruimtelijk siervoorwerp. Ook de grens tussen ambacht en techniek wordt verkend. De afdeling industrieel ontwerpen van de technische universiteit van Delft laat zich gelden met resultaten die niet alleen mooi maar ook opvallend vernuftig zijn. Maar zelfs moderne technologie zoals de 3D-printer kan terugwijzen naar het verleden, want ondanks de messcherpe vormgeving staat een geprinte armband niet zo heel ver af van een kanten manchet.
De expositie is te bezichtigen van 29 november t/m 13 januari. De opening , zondag 2 december om 15:00 uur, wordt verricht door Lous Martin. In de jaren ’60 was zij al een voorloper in de wereld van het moderne sieraad en met haar galerie groeide zij uit tot een begrip in Delft. De feestelijke opening wordt verder opgeluisterd door de ‘Champagnedame’ van Lichel van den Ende die met zijn extravagante creaties de grens tussen sieraad en performance overschrijdt. In dit geval krijgt het presenteren van hapjes en drankjes een theatrale gedaante. Wie nog niet eerder in Kunstcentrum Kadmium ronddwaalde, zal wellicht verrast zijn over de toegang. Het grachtenpand Koornmarkt 48 verbergt een gang die naar een oud schoolgebouw voert. In de monumentale lokalen wachten u in honderden bijzondere objecten. Hele dure, maar ook verrassend goedkope en de toegang is gratis.
deelnemende kunstenaars
Jennifer Hoes
Hoes is vormgever en maakt geen onderscheid tussen haar werk en leven. Zij maakt objecten, sieraden, gebruiksvoorwerpen, installaties en evenementen. Haar werk begint met een abstract concept. Aan de hand hiervan kiest ze onderwerp en materiaal. Jennifer werkt ambachtelijk om haar concept te vormen tot een tastbaar voorwerp of presentatie.
"Ik verwonder mij over ‘dagelijkse’ rituelen bijvoorbeeld: Het zondagbezoek aan oma, de huwelijksceremonie, deelname aan spitsverkeer, plastische chirurgie enzovoorts. Rituelen en ambachten, zijn mijns inziens op te vatten als vormgeving van maatschappelijke processen en verlangens."
"Mijn verlangen ligt in het zichtbaar maken van de dunne lijn tussen de vertroosting die rituelen en ambachten bieden, en de valkuil van de macht der gewoonte. Ik onderzoek hierbij of mijn werkstukken onconventioneel kunnen zijn en toch vertrouwd over kunnen komen."
"In mijn werkwijze is mijn lijf belangrijk gereedschap. Ik gebruik mijn eigen lijf in combinatie met eigenschappen van die rituelen, ik poseer als Eva in een video installatie, gebruik mallen van mijn armen en benen, ben de bruid in mijn solo huwelijk en mijn eigen fotomodel. Mijn lijf is daarbij geen onderwerp, maar een noodzakelijke toevoeging waardoor het werk voor mij zeggingskracht krijgt."
Peggy Bannenberg
De goudsmid vervormt met behulp van handgereedschap plaat en draadmateriaal tot nieuwe interessante vormen.
3D tekentechnieken met de computer maken het mogelijk om vormen in elkaar te schuiven of te repeteren met een precisie die handmatig niet te evenaren is.
Deze tekeningen kunnen geprint worden in bijvoorbeeld nylon waarvan de eigenschappen als buigbaarheid, kleur, gewicht en uiterlijk, zich perfect lenen voor bijv. een armband.
De printtechnologie maakt het mogelijk om vormen te bedenken die met andere technieken niet te realiseren zijn.
In tegenstelling tot andere conventionele technieken, zoals zagen, knippen, schuren en frezen, wordt bij 3D printen het materiaal opgebouwd en niet weggehaald. Alleen het materiaal dat nodig is wordt gebruikt.
www.peggybannenberg.nl
Sylvia Blickman
“Los van mode en trend componeer ik op eigen wijze actuele sieraden, objecten om te dragen en waarmee je je kan onderscheiden.
De lichtheid van het materiaal ( geanodiseerd en gekleurd aluminium) maakt het mogelijk om grote opvallende sieraden te dragen.
De kijker krijgt niet alles te zien van de drager . . wat tegen het lichaam gedragen wordt is specifiek bedoeld voor de drager . . ik noem het de binnenkant.
Naast de collecties, die vanuit een thema ontstaan en uitgroeien tot een geheel, maak ik ook sieraden in oplage, stuk voor stuk met de hand gemaakt en allen met een eigen uitstraling.”
Judith Bloedjes
Bloedjes werk staat voor sculpturale beeldentaal. Strak vakmanschap welk uitmond in plastische bewegingen in verstild porselein. Interessant als enkel exemplaar en imposant in veelvoud binnen een installatie. Judith Bloedjes vervaardigd haar unica in eigen Leids atelier.
Bloedjes maakt naast haar ontwerpen van vaasobjecten ook unieke sieraden en live performances op modellen binnen een catwalk-achtige omgeving in galeries en musea.
In 2012 presenteert Bloedjes voor het eerst een serie vaasobject ontwerpen die in productie zijn genomen door D&M Depot Antwerpen. Natuurlijk zijn er ook weer nieuwe unieke, handgemaakte vaasontwerpen en sieraden van porselein uit eigen atelier.
Brech
Onder de naam Brech ontwerpen Brechje Vermaat (1979) en Maarten Versteeg (1980) sieraden. Beiden studeerden Industrieel Ontwerpen aan de Technische Universiteit Delft en zijn daarnaast opgeleid als goudsmid. In hun ontwerpen combineren zij ambachtelijk vakmanschap en technische knowhow. ‘Brech is voor ons een laboratorium. Als industrieel ontwerpers is ons geleerd ontwerpen te zien als ‘probleem-oplossen’ binnen een afgebakende context. Als je deze methode gebruikt in een minder afgebakende context, zoals sieraden, leidt dat tot verrassende nieuwe mogelijkheden.
Tijdens deze tentoonstelling toont Brech een serie nieuwe interpretaties van naam- en relatiesieraden.
Els Cuvelier
Brigit Daamen
In 2005 presenteerde beeldend kunstenaar Esther Zitman en sieraad ontwerper Brigit Daamen hun samenwerkingsproject ‘Parelvacht’. Als reactie op de schilderijen van Esther Zitman met meer dan levensgrote jurken besloot Brigit Daamen in dit kader sieraden voor de ruimte te maken. Twee reuzachtige schakelkettingen zijn het resultaat. Een van glas hangend aan de muur, groot maar transparant. De ander van papier kronkelend op de grond gelegen. Beiden imposant maar kwetsbaar.
Het contrast in de sieraden van Brigit Daamen is vaker zichtbaar. Meestal door haar materiaalkeuze. Warm, zacht en kleurrijk vilt omvat het harde en breekbare porselein. Het gebruik van vilt komt praktisch in al haar sieraden terug. Mede door het comfort, de kleurrijkheid en de vervormende kwaliteiten ervan. De heldere vormen die Brigit Daamen aan het vilt weet te geven krijgen een solide basis door het gewicht en het volume van de materialen waarmee ze het vilt combineert.
Het lichaam en de ziel, het tastbare en de humor, de binnen wereld en de buitenkant zijn andere contrasten die voor Brigit Daamen uitgangspunten vormen bij het maken van haar sieraden. Zo ontstaan holtes, randen of worden ordinaire materialen interessant doordat ze door een dun laagje vilt heen schemeren. Zinnenprikkelende sieraden zowel voor oog, tast als reuk.
Lichel van den Ende
Lichel van den Ende maakt groteske, bizarre constructies van uiteenlopende materialen: metaal, ijzerdraad, satijn, kippegaas en preparaten (opgezette dieren, schedels, geweien, e.d.).
Voor zijn performances gebruikt hij soms ook levende dieren.
Licht-donker contrasten vormen een belangrijk aspect in zijn werk.
Levenslijnen en -fasen, het verstrikt raken in manipulaties en beperkingen, voorbeschikking en lot, en het zoeken naar verlossing en vrijheid zijn de grote thema's in zijn creaties.
In zijn performances krijgen de verschillenden objecten een extra dimensie door choreografie, beweging, decor en muziek.
Met zijn werk wil de kunstenaar de toeschouwer meevoeren in een onverwachte wereld, hun fantasie prikkelen en hen bewegen tot het meebeleven van de door hem gecreëerde wereld.
Suzanne Esser
Suzanne Esser
"Begrippen die als een rode draad door mijn werk lopen zijn; ruimtelijkheid, structuur, ritme en kleur.
Mijn sieraden zijn vaak opgebouwd uit elementaire vormen, zoals de bol, cilinder etc, waarbij draagbaarheid een belangrijke rol speelt , maar ondergeschikt is aan het uiteindelijke ontwerp.
Porselein is een materiaal waar ik momenteel veel mee werk; het vloeibare materiaal wordt hierbij in een speciaal hiervoor gemaakte gipsen mal gegoten . Hierbij maak ik ook vaak gebruik van kleurpigmenten. De vormen die hierdoor ontstaan verwerk ik tot halssieraden. Als thema gebruik ik voor deze serie halssieraden; “ de boog “ De boog of halve cirkel, wordt op verschillende manieren toegepast; gestapeld , aan elkaar geregen, afgebroken enz.
Dun metaalplaat bewerk ik soms met ongebruikelijke gereedschappen, zoals mes en beitel. ( De beitel om oa openingen in het metaal te slaan). Door zilverplaat te buigen met een mes ontstaan ruimtelijke vormen.
Hilde Foks
Hilde Foks baseert haar sieraden op textiele technieken. Ze werkt voornamelijk met technische veren en nylon waarvan ze o.a. kragen en manchetten maakt. Kleur, structuur, veerkracht en draadspanning zijn belangrijke elementen in haar werk.
Arianne van der Gaag
Arianne van der Gaag is na haar opleiding aan de Hoge school voor de Kunsten te Utrecht verhuisd naar Rotterdam, waar zij woont en werkt. Arianne werkt gestaag aan een reeks sieraden, objecten en meubelstukken. Naast het maken van eigen werk treedt zij op als curator en programmeur. Zoals diverse tentoonstellingen van Rotterdamse beeldend kunstenaars rondom de voorstellingen van het ro theater.
Haar werk is te zien en te koop bij diverse galeries en wordt aangekocht door musea (oa Museum voor moderne kunst Arnhem), verzamelaars en particulieren.
Tijdens het maken wordt Arianne gegrepen door de transformatie van materiaal tot beeld. Een belangrijk thema in haar sieraden en objecten is de herhaling van dezelfde elementen die samen een groter geheel vormen. Organische vormen die van binnen naar buiten, van detail naar geheel zijn ontstaan. Met traditioneel materiaal, kraaltjes, zoekt ze naar een eigen beeldtaal. Dat begint met het rijgen van de ( meestal antieke ) kraaltjes. Bedenken begint pas eigenlijk in de omgang met het materiaal. De hand kiest, de hand herhaalt. Eindeloos dezelfde handeling, al werkend komen de invallen, worden voorgenomen structuren losgelaten en aangepast.
Door het materiaal gebruik lijken de werken fragiel, lieflijk en meisjesachtig, soms wat abstracter als klontering en woekeringen. Achter de mooie buitenkant heerst tragiek, pijn en verdriet. Bloei en verval zijn beiden aanwezig, omdat het leven nu eenmaal zo is.
Birgit Laken
Birgit Laken weet haar sieraden een verstilde kracht mee te geven door overwegend sobere vormen en lijnen te gebruiken.
Zij houdt ervan haar ideeën voornamelijk in metaal uit te voeren en daar steeds weer andere technieken voor te gebruiken.
Sinds begin 2012 bestudeert zij ook de mogelijkheden van 3D printen in haar werk, een mogelijkheid om meer sculpturale vormen te gebruiken en andere materialen.
Zij streeft ernaar de emotionele impuls, die de aanzet was voor het ding, weer voelbaar te laten zijn in het resultaat. Zo ontstaat er communicatie op een ander niveau.
Het kan dan bij de beschouwer of de drager weer iets teweegbrengen. Het sieraad is daardoor een waardevolle uitwisseling van gedachten en gevoelens.
De colliers in deze tentoonstelling getoond zijn unieke stukken, ze komen uit de ‘Crownserie’, en hebben een historische uitstraling.
De multipels (seriesieraden) komen uit de ‘Twitterserie’ die zij sinds 1999 ontwikkeld heeft. Het geeft uitdrukking aan de luchtigheid van communiceren via het internet.
Zij hebben de heldere lijnvoering waar zij zo van houdt.
Birgit Laken studeerde, na haar tekenopleiding op de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag voltooid te hebben, op de Gerrit Rietveld Academie te Amsterdam, afdeling vormgeving metalen en kunststoffen. Daar specialiseerde zij zich in het maken van sieraden.
Petra Hartman
Floor Max
Floor Max is met haar herbariumserie een nieuwe weg ingeslagen.
Haar eigen werk was aanvankelijk het uitgangspunt. Na een aantal ‘vernietigende’ handelingen zoals verbranden, smelten, pletten en walsen heeft ze wonderschone ontdekkingen gedaan. Een vergeten en verloren gewaande wereld opent zich. Bewaard gebleven als ware het fossielen tussen vele aardlagen, tonen deze sieraden hun op het moment gevangen schoonheid.
Verder laat zij verwant aan het herbarium, haar nieuwe serie strandvondsten zien. Mosselhangers, gevonden stukken touw en ringen die aan de vloedlijn niet zouden misstaan….
Carla Nuis
PotatoPendants (30 stuks) is een deel van een serie van 60 hangers, elk uniek en getransformeerd met CAD vanuit een en dezelfde basisvorm.
materiaal: zilver en katoen
Diede Perrier
Diede Perrier heeft een bijzondere manier gevonden om autonome en toegepaste kunst bij elkaar te brengen. Hij bedacht wandobjecten waar sieraden deel van uitmaken. Ze zijn als losse elementen geïntegreerd in het wandobject en kunnen er uitgehaald worden zodra ze gedragen moeten worden. Diede maakt veelal gebruik van fotografie. In de meeste gevallen betekent dit dat hij het lijnenspel van foto’s gebruikt als basis voor een sieradenontwerp. Ook op andere manieren stelt Perrier zijn creativiteit ten dienste van de klant. Zowel in zijn vrije werk als in de prestigeopdrachten die hij uitvoert, claimt hij een grote mate van vrijheid. Daarnaast vervaardigt Diede Perrier ook exclusieve sieraden, zoals ringen en colliers. De ontwerpen lopen uiteen van modern tot klassiek en veelal is een persoonlijk verhaal van de klant verwerkt.
Uli Rapp
Uli is een label van ontwerper Uli Rapp die opgroeide in Duitsland. Zij studeerde sieraad- en productvormgeving aan de Gerrit Rietveld Academie te Amsterdam en voltooide haar master aan het Sandberg Instituut. Haar label Uli werd in 2003 opgericht.
Uli creëert unieke stukken en limited editions. Alle stukken zijn met de hand gemaakt in haar Amsterdamse atelier.
De Uli collectie bestaat uit met de hand bedrukte textielsieraden, met twee lagen katoen en een hightech gel. De stukken voelen zeer zacht en passen zich aan aan het lichaam van de drager. Het vervaardigen van het materiaal zelf, in combinatie met katoen is een uniek proces en is door Uli zelf door de jaren heen ontwikkeld.
De belangrijkste bron van inspiratie is de 16e-eeuwse mode, juwelen van Elizabeth I van Engeland en de trompe l'oeil schilderingen. De denkbeeldige rijkdom speelt een leidende rol. De geprinte diamanten, parels en grote textielstenen hebben in lagen op elkaar gestapeld een bijzonder rijke uitstraling. Uli's stukken zijn opgenomen in permanente collecties van verschillende internationale musea en vele particuliere verzamelaars. Onder hen de bekende architect Zaha Hadid en designer Nathalie Rykiel.
Anne Rose Regenboog
Anne Rose Regenboog toont sieraden en wandobjecten.
In haar werk spelen zowel licht als drager met de lijnen van haar werk.
Bij de ijle wandobjecten veranderen de vormen gedurende de dag omdat telkens andere lijnen belicht worden of in de schaduw wegvallen.
De sieraden kunnen ook als kleine objecten neergezet en bewonderd worden.
Iris Rijntjes
In mijn werk zoek ik naar vormen die kracht, eenvoud en schoonheid uitstralen. Het lichaam, als levend en bewegend medium, is daarbij het uitgangspunt. Vanuit een concept/idee, wat dicht bij mezelf ligt, zoek ik naar vormen en materialen die dit weergeven. Zo ontstaat een samenhangende serie die meestal bestaat uit sieraden / lichaamsobjecten en fotografie.
In de expositie worden zowel sieraden getoond uit de serie “Zilt Stil Leven”, gebaseerd op zeewier en helmgras, als sieraden uit de nieuwe, in opbouw zijnde, serie “Tulpen-NL”. In deze serie vormen zowel de hoofdvorm van de tulp als de meeldraden de inspiratiebron voor het eerste, nu getoonde, deel van de serie.
Annemiek Steenhuis
Annemiek Steenhuis is in 1990 afgestudeerd aan de Design Academy in Eindhoven. Zij heeft een tijd als dessinontwerpster en stylist gewerkt, nu is ze gericht op sieraden.
“Ik houd erg van textiel. Mijn sieraden worden van textiel gemaakt, of de textiele technieken worden gebruikt.
In het begin maakte ik bedelkettinkjes ‘van vroeger’ sterk uitvergroot in spijkerstof. Eerst alleen een ketting met een molen, daarna ook de bedelarmbandjes. Het thema van de bedels is Hollands; koe, molen, klompje maar ook moderne vormen zoals een fiets, worst, kaas etc.
Ik heb een aantal grote ‘muurkettingen’ van spijkerstof gemaakt, en later ook een draagbare serie met zilveren kettinkjes waar een spijkerstof bedeltje aanhangt.
Later ook nog een serie van rood hergebruikt textiel in combinatie met bladgoud.”
“Spijkerstof (of jeans) is voor iedereen heel herkenbaar en vertrouwd. Als je bij een versleten spijkerbroek de naden en slechte delen losknipt hou je nog heel veel goed materiaal over. Stevig en op een bepaalde manier neutraal. De kleurverschillen en slijtplekken maken het materiaal gevarieerd en geven het een doorleefd karakter.
Voor mij is spijkerstof een soort grondstof.
Een aantal details heb ik verzilverd met bladzilver, omdat ik het materiaal plaatselijk wat meer glans en ‘waarde’ wil geven.”
“Het viel me laatst op dat als je een aantal van mijn kettingen samen ziet en je kijkt van een afstandje geeft dat een delfts blauw effect.”
Nathalie Tappin
Nathalie Ayesha Tappin of wel NAT is de ontwerpster van NAT sieraden.
Nathalie Tappin is geboren op Barbados en opgegroeid in Rotterdam waar haar moeder een eigen galerie had. Hierdoor is zij vanaf jongs af aan blootgesteld aan kunst.
Na haar studie Creatieve Communicatie in Rotterdam wilde zij zich op het gebied van creativiteit verder ontwikkelen. In 2008 heeft zij het Orientatie jaar aan het rietveld academie gevolgd in Amsterdam waar ze haar passie voor het maken van sieraden heeft ontdekt.
NAT kenmerken: industrieel rauw, vernieuwend en gewaagd.
Sinds een jaar heeft zij haar eigen sieraden lijn NAT.
Nathalie houdt ervan om materialen te vinden die in eerste instantie niet uitblinken. Vaak gaat ze naar ijzerwaren winkels om materialen te zoeken of ze speurt rommelmarkten af om losse onderdelen van apparaten te vinden. Bijvoorbeeld een onderdeel van een caffetiere. Doordat ze op een andere manier naar materialen kijkt creëert ze hierdoor hele aparte sieraden. Nathalie maakt ook haar eigen NAT kralen gemaakt van klei en zeilringen. Elke kraal die Nathalie maakt is uniek.
Frank van Zwicht
Sieraadontwerper Frank van Zwicht ( 1950 ) laat met zijn ontwerpen zijn ideeën zien over de vormgeving van eigentijdse sieraden voor mannen en vrouwen .
Zijn materiaalgebruik en techniek maakt dat het ontwerp maximaal tot zijn recht komt.
De materialen die hij gebruikt voor zijn sieraden zijn staal,titanium,aluminium,zilver en goud. Deze materiaalkeuze maakt dat de sieraden zeer duurzaam zijn en licht om te dragen .
De sieraden ontstaan n.a.v. thematentoonstellingen of vanuit een eigen fascinatie voor een onderwerp . Zo vindt u in zijn collectie sieraden geïnspireerd door geur, water, wind, homohuwelijk, herinnering en flexibiliteit .
Opening zondag 2 december De kunst van het sieren
Hierbij nodigen wij u uit voor de feestelijke opening van De kunst van het sieren. De expositie wordt zondag 2 december om 15.00 uur geopend door Lous Martin. 22 Ontwerpers tonen hun werk; van sieraad tot lichaamsobject.